Burmistrz
inowrocławski narodowości niemieckiej. Urodzony 2 listopada 1834 r. w Malinie.
Pracował w administracji pruskiej przez 14 lat od 1865 r. Później został
zastępcą Friedricha Wilhelma Neuberta na stanowisku burmistrza Inowrocławia
(1879-1894). W czasie jego kadencji powstała nowa stacja kolejowa, Solanki
przeszły pod zarząd miasta, pobudowano wiele nowych kamienic i pensjonatów,
brukowano ulice. W 1880 r. powstała rzeźnia, przy ul. Poznańskiej uruchomiono
kopalnię soli w 1889 r., która dostarczała surowców do zakładów sodowych. Przy
ul. św. Jerzego wzniesiono szkołę. Zmarł 28 sierpnia 1894 r. pochowany na
cmentarzu ewangelickim przy obecnej ul. Marcinkowskiego. W pamięci
inowrocławian zapisał się obraz burmistrza względnie sprawiedliwego, nie
objawiającego nienawiści wobec Polaków.
Źródła: G. Grześ, Ludność niemiecka w mieście Inowrocławiu i powiecie na
przełomie XIX i XX w, t. 3; Sto lat uzdrowiska; E. Mikołajczak, Zarys dziejów
Szkoły Staszica w Inowrocławiu; Dzieje Inowrocławia, t. 1; USC Inowrocław, Ks.
zg. 1894 nr 301; Inowrocławski Słownik Biograficzny, pod red. E. Mikołajczaka,
zeszyt 2, Inowrocław 1994.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz