Pierwsza wzmianka źródłowa o Kowalu pochodzi z 20 stycznia 1185 r. Wówczas książę mazowiecki Leszek wydał dokument, w którym nadał kanonikom włocławskim wieś Kowale wraz z kościołem. W XIII wieku książę Kazimierz Kujawski traktował Kowal jako jedną ze swych rezydencji. W latach 1242-1252 wydał tutaj kilka ważnych dokumentów.
Na początku XIV wieku Kowal stał się siedzibą kasztelanii. Dnia 30 kwietnia 1310 r. na zamku w Kowalu urodził się przyszły król Kazimierz III Wielki. W czasie wojny z Władysławem Łokietkiem Krzyżacy dwukrotnie, w 1327 i 1331 r., napadali i zniszczyli zamek w Kowalu wraz z osadą, a w 1332 r. zajęli Kujawy, ustanawiając w Kowalu komturie.
Kowal wrócił do Polski po pokoju kaliskim w 1343 r. Kazimierz Wielki odbudował i wzmocnił zamek. Nadał także Kowalowi prawa miejskie, magdeburskie lokując go na 52 łanach. Znaczenie miasta wzrosło wraz z rozwojem handlu między miastami krzyżackimi i Rusi. Kowal leżał na szlaku wiodącym z Torunia do Lwowa. W połowie XIV wieku istniała tutaj komora celna.
W 1387 r. Abraham Socha, wojewoda płocki, opanował miasto wraz z zamkiem na rzecz księcia Ziemowita. Ponownie przyłączył Kowal do Polski Władysław Jagiełło. Król ten na zamku kowalskim przyjął w roku 1420 panów czeskich z Wernerem z Rankowa na czele, którzy ofiarowali mu koronę Czech.
Kowal w tym czasie należał do znaczniejszych miast województwa brzesko-kujawskiego. Stanowił siedzibę starostów grodowych, rezydujących na zamku i sprawujących władzę administracyjną i sądowniczą na terenie powiatu kowalskiego.
W roku 1459 Kowal został zobowiązany do wysłania 8 pieszych na wojnę z Krzyżakami.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródła: biuletyn informacyjny: Kowal, Miasto Królewskie, drukarnia DIX na zlecenie Urzędu Miejskiego w Kowalu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz