Jednym
z najstarszych stowarzyszeń na Kujawach jest niewątpliwie założone
16 kwietnia 1893 r. w Kruszwicy Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół
Nadgoplański”. W roku 2017 Sokolstwo Polskie obchodzi 150. lecie,
śmiało więc można rzec, że jest najstarszą polską organizacją
sportową i patriotyczno-wychowawczą zarazem.
Towarzystwo
Gimnastyczne „Sokół” powstało w 1862 r. w Czechach, zaś w
Polsce zostało założone w 1867 r. we Lwowie. Rozpowszechniło się
na wszystkich ziemiach polskich pod zaborami, a także na emigracji w
Niemczech, USA, Francji i Wielkiej Brytanii oraz innych krajach.
Sokolstwo polskie miało i ma na celu rozwój tężyzny fizycznej,
popularyzację masowego sportu, szczególnie gimnastyki zgodnie z
hasłem „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Do 1939 r. sokolstwo
rozwinęło większość dyscyplin sportowych. Sokoli walczyli o
niepodległość Polski, w latach 1913-1921 zorganizowali Sokole
Drużyny Polowe, które walczyły w Legionach Polskich i innych
formach Wojska Polskiego, szczególnie „Błękitnej Armii” gen.
Józefa Hallera.
Sokolstwo
wychowało młode kadry wojska, policji i administracji II
Rzeczypospolitej. W okresie międzywojennym sokolstwo polskie
rozwinęło masowy sport, przysposobienie wojskowe oraz swoje idee
patriotyczno-wychowawcze. W latach II wojny światowej sokoli wzięli
czynny udział w walkach o wolność. Wielu z nich zginęło na
frontach, bądź zostało zamordowanych przez reżym hitlerowski i
komunistyczny. Do 1988 r. komuniści nie pozwolili na działalność
sokolstwa. Działaczy szykanował komunistyczny Urząd
Bezpieczeństwa, wielu przywódców „Sokoła” zostało
uwięzionych w komunistycznych więzieniach. W latach 1939-1988
sokolstwo polskie w kraju przeszło do konspiracji. Natomiast jawnie
działało w USA, Francji i Wielkiej Brytanii. Dzięki
solidarnościowym przemianom w 1989 r. w Polsce i Europie oraz
demokratyzacji kraju ponownie zaczęły rejestrować Gniazda Sokole.
W 1900 r. wznowił działalność Związek Towarzystw Gimnastycznych
„Sokół” w Polsce. Sokolstwo zajmowało się pracą
wychowawczo-patriotyczną. Rozwojem sportu i rekreacją wśród
dzieci i młodzieży. Członkami honorowymi ZTG „Sokół” byli od
1991 r. Prymas Polski ks. Józef Kardynał Glemp, a od 1997 r. Ojciec
Święty Jan Paweł II.
Kruszwicki
„Sokół” nosi nazwę: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”
Nadgoplański Kruszwica, prezesem był Dariusz Witczak – burmistrz
Kruszwicy, zastąpił go na stanowsiku Krzysztof Paczkowski, obecny
prezes kruszwickich sokolników. Towarzystwo Gimnastyczne w Kruszwicy
powstało 16.04.1893 r., ostatnia rejestracja gniazda odbyła się
19.02.1990 r., do krajowego rejestru sądowego wpisany 5.10.2001 r. W
2003 r. gniazdo liczyło 11 druhów,1 druhnę i 10 sokoląt, czyli 32
członków.
W
skład pierwszego zarządu weszli: prezes – Jan Kozłowski, z-ca
prezesa – Walenty Hartwich, sekretarz – Kazimierz Kerber,
skarbnik – Bolesław Dankowski, bibliotekarz – Roman Sępowski i
naczelnik – Franciszek Drozdowski. Współzałożycielami gniazda
byli również: Jan Białecki, Józef Gregorowicz, Walenty
Grześkowiak, Władysław Heinricht, Józef Jańczak, Albin Knoll,
Tomasz Rojewski i Stanisław Weinert.
Sokolnictwo
kruszwickie oferowało spory zakres ćwiczeń gimnastycznych:
szermierka, jazda na rowerach i koniach, wiosłowanie i strzelanie do
tarczy. Członkiem organizacji mógł zostać każdy,
„nieposzlakowanej czci, po ukończeniu 18 lat”. Statut dzielił
członków na czynnych, nieczynnych i honorowych. Miesięczna składka
członkowska wynosiła dla członka 15 fenygów, a dla nieczynnych 30
fenygów.
W
sierpniu 1898 r. odbył się w Kruszwicy zlot sokoli. W zlocie, obok
miejscowego gniazda, wzięły także udział towarzystwa gimnastyczne
z Mogilna, Strzelna, Gniezna, Witkowa i Inowrocławia. Uczestniczyło
około 60 sokołów. W programie były: pokazy gimnastyczne,
przejażdżka po jeziorze Gople, przedstawienie amatorskie, pt.
„Bilecik miłosny” i zabawa taneczna. W tym samym roku
organizacja sokoła skupiła 31 członków. Skład społeczny
członków przedstawiał się następująco: 1 urzędnik leśny, 2
kupców, 3 urzędników wiejskich, 1 drobny przemysłowiec i 24
rzemieślników. „Sokół Nadgoplański” był więc w 77
procentach organizacją rzemieślnicza.
Sokół
był uważana w tym czasie za organizacje polityczną. W 1900 r. sąd
skazał ówczesnego prezesa, Stanisława Bednarskiego na 50 marek
grzywny za to, że zwoływał posiedzenie i przyjmował nowych
członków bez powiadomienia o tym policji pruskiej. W pięć lat
później niemiecki burmistrz miasta Kruszwicy zabronił uczestniczyć
w przedstawieniach amatorskich kobietom i dzieciom.
Prezesem
w 1900 r. był Stanisław Bednarski, z-ca prezesa – Władysław
Heinricht, sekretarzem – Wilchelm Weinert, naczelnikiem i
skarbnikiem – Bronisław Janowski i bibliotekarz – Władysław
Kaczmarek. W następnym roku wskutek pruskiej represji funkcja
prezesa nie została obsadzona, a liczba członków organizacji
znacznie zmalała i wynosiła 17 osób.
Sokolnicy
nadgoplańscy zajmowali się także działalnością kulturalną.
Polegała ona na organizowaniu wieczornic narodowych i przedstawień
amatorskich, którym towarzyszyły pokazy gimnastyczne. Oto niektóre
tytuły sztuk teatralnych: „Kiliński”, „Miodowe miesiące”,
„Farblarze”, „Zagroda Sobkowa”, „Ciocia Femcia”, „Ogniem
i Mieczem”. W 1904 r. istniał w ramach towarzystwa oddział
kolarzy, liczący około 20 osób.
W
latach 1903-1906 funkcje prezesa pełnił dr Michał Laskowski. W
1906 r. na czele „Sokoła Nadgoplańskiego” stali: prezes –
Walerian Raszewski, z-ca prezesa – Michał Lemański, sekretarz –
Wincenty Radtke, skarbnik – Roman Majewski, bibliotekarz – Józef
Kasprzak oraz ławnicy – Feliks Buza i Władysław Heinricht. W tym
czasie towarzystwo zrzeszało 31 członków, a w roku 1907 – 28
członków. Na początku lipca 1908 r. podczas popisów
gimnastycznych i zabawy letniej wprowadzono loterie fantowe i gry
towarzyskie. Fundatorami nagród fantowych byli polscy kupcy.
W
1909 r. do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół Nadgoplański”
należało tylko 10 członków czynnych i 20 nieczynnych. Skład
zarządu składał się z” prezesa – Walerian Raszewski,
sekretarza – Jan Białecki, skarbnika – Michał Lemański oraz
członków rady – Ignacy Rojewski i August Grzędziela.
Naczelnikiem był Kazimierz Kościanowski, a podnaczelnikiem –
Franciszek Nowicki, który później został naczelnikiem.
Pierwsza
wojna światowa przerzedziła załogę sokolą w Kruszwicy. Pod
koniec 1918 r. chłopcy wracali z frontu, często w mundurach i
pełnym uzbrojeniu i wstępowali do tworzących się polskich
pododdziałów walczących w Powstaniu Wielkopolskim.
Po
latach „Dziennik Kujawski” pisał” „(...), kiedy to zabrzmiał
złoty róg, a wszystko spieszyło w szeregi tworzących się
bojowników „za wolność waszą i naszą” drużyna sokola nawet
już wiekiem podeszła, pierwsza stanęła do walki z odwiecznym
wrogiem pruskim, pierwsza też pod swym naczelnikiem p. Franciszkiem
Nowickim stanęła do walk o oswobodzenie Kruszwicy, a później i
Inowrocławia”.
W
latach 1919-1920 na czele Towarzystwa gimnastycznego „Sokół
Nadgoplański” stał prezes – Roman Majewski – mistrz
piekarski, a potem prezes Michał Stankiewicz. W 1919 r. urządzono
„Wieczór Kilińskiego”, w 1921 r. zorganizowano przedstawienia
amatorskie pt. „Tajemnica starego miasta” i „Werbel domowy -
obrazek miejski” oraz ćwiczenia wolne sokołów. 3 maja 1922 r.
urządzono wieczornicę w programie której były śpiewy, odczyt,
pokazy gimnastyczne i przedstawienie pt. „Trafiła kosa na kamień”.
Wspomniane wyżej imprezy odbywały się w Hotelu „Gopło”
Stanisława Daleszyńskiego.
Od
1922 do 1929 r. funkcje prezesa Towarzystwa pełnił Tadeusz
Karłowski, a sekretarza – Adam Kędzierski. W 1923 r. w związku z
30 rocznicą założenia gniazda sokolego, prasa kujawska pisała:
„Sokolstwo polskie ma ważne zadanie w obronie kraju. Jest ono
szkołą przedstępną naszej armii, przysparzającą jej zdrowego
fizycznie i duchowo żołnierza. Sokół nasz obecny z służbową
karnością czując patriotyczne rozumując interes państwowy, nie
zawiedzie jako żołnierz zaufania narodu do armii naszej”.
Celem
zorganizowania uroczystości jubileuszowych powołano Komitet
Obchodów 30 lecia „Sokoła Nadgoplańskiego” z burmistrzem
Józefem Rosińskim i komisarzem obwodowym Juliuszem Czosnowskim na
czele. Uroczystości rocznicowe odbyły się 19 sierpnia 1923 r. i
połączone były ze zlotem okręgowym „Sokoła”. W kościele
pokatedralnym poświęcono sztandar „Sokoła Nadgoplańskiego”.
Chrzestnymi sztandaru byli: ówczesny premier rządu RP, Wincenty
Witos, z prezesową Karłowską z Kruszwicy i Juliusz trzciński z
Ostrowa nad Gopłem z burmistrzową Rosińską z Kruszwicy.
Podczas
uroczystego posiedzenia prezes Okręgu kujawskiego „Sokoła”,
Maksymilian Gruszczyński z Inowrocławia, mówił o znaczeniu i
dalszych celach Sokolstwa Polskiego, a sekretarz miejscowego gniazda,
Adam Kędzierski, odczytał sprawozdanie z 30-letniej działalności
gniazda. Na tym samym spotkaniu Maksymilian Gruszczyński otrzymał
dyplom prezesa honorowego, a zasłużonym działaczom towarzystwa:
Tomaszowi Rojewskiemu, Albinowi Knollowi i Walentemu Grześkowiakowi
wręczono dyplomy członków honorowych. Potem odbyły się popisy
gimnastyczne drużyn męskich i żeńskich. Zlot jubileuszowy, w
którym brało udział 17 gniazd, zakończyła zabawa taneczna.
Według
urzędowego sprawozdania w 1924 r. „Sokół Nadgoplański”
zrzeszał 25 członków. Zebrania i lekcje gimnastyczne odbywały się
się w sali Stanisława Daleszyńskiego, gdyż organizacja nie
posiadała własnego lokalu i boiska sportowego.
„Polsko,
dla Ciebie nasz trud i poświęcenie” - hasło przewodnie TG
„Sokół” Kruszwica 1934 r.
W
1928 r. prezesem sokolim był tadeusz Karłowski, w marcu 1929 r.
obrano nowego prezesa – Hilary Fedkowicz, zastępował go Walenty
Grześkowiak, sekretarzem został Marian Tymkowski, z-ca sekretarza –
Józef Wesołowski, skarbnik – Chmielewski, gospodarz i
bibliotekarz – Dionizy Wojtaszek i naczelnik – Zygmunt Andryszak.
Okres prezesury nowo wybranego przewodniczącego trwał do 1934 r. W
tym czasie zarząd sokoli się zmieniał. Każdego roku Rada Miejska
w Kruszwicy przyznawała organizacji sokolej subwencje. Wynosiła ona
około 200 zł i przeznaczona była na działalność sportową. TG
organizowało występy teatralne, a także zawody sportowe tj.
strzeleckie w 1931 r. o nagrodę Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół
nadgoplański”. W 1933 r. Sokół w Kruszwicy obchodził swoje
40-lecie i z tej okazji odbyły się zawody, capstrzyk, defilada i
uroczyste posiedzenie członków gniazda i zaproszonych gości. W tym
czasie gniazdo liczyło 40 członków.
Na
przełomie lat 1933/1934 z funkcji prezesa zrezygnował Hilary
Fedkowicz. Nowym prezesem został Tadeusz Gościniak, gniazdo
zrzeszało wówczas 92 członków. Gościniak prezesował do 1938 r.
W
styczniu 1939 r. wybrano nowy i ostatni przed II wojną światową
zarząd gniazda „Sokoła Nadgoplańskiego”. Prezesem został
Alfons Bożejewicz, wiceprezesem – Hilary Fedkowicz, sekretarzem –
Adam Grześkowiak, skarbnikiem – Tadeusz Gościniak oraz 8 członków
zarządu. Do władz weszli ludzi młodzi mający wnieść większą
aktywność w „Sokole”. Na 12 marca omawianego roku przygotowano
przedstawienie pt. „Ku Ojczyźnie”. W zawodach o mistrzostwo
drużynowe miasta Kruszwicy w tenisie stołowym na rok 1939 drużyna
„Sokoła Nadgoplańskiego” po raz drugi zdobyła I miejsce przed
szkołą Dokształcającą i drużyną harcerską. Ostatni publiczny
występ TG „Sokół Nadgoplański” odbył się 2 lipca 1939 r. W
tym dniu cała organizacja wymaszerowała z miasta przy dźwiękach
orkiestry na „Letnisko” nad Gopłem, gdzie odbył się koncert,
popisy gimnastyczne i występy artystyczne, a na zakończenie odbyła
się zabawa taneczna.
Dnia
30 lipca 1993 r. mieszkańcy podjęli się reaktywacji „Sokoła
Nadgoplańskiego”. Minęło 100 lat od daty powstania
stowarzyszenia kruszwickiego. W skład zarządu weszło wówczas 7
członków: Henryk Łada, Witold Kowalewski, Dariusz Witczak, Ryszard
Zalewski, Stanisław Kawczyński, Henryk Zajączkowski oraz Jerzy
Stanny. W grudniu tego roku dołączyli do organizacji: Leon
Grzybowski, Andrzej Bogucki, Władysław Śmiłowski, Kazimierz
Somiński, Adam Grześkowiak, Lidia Pietrzak, Elżbieta
Borzyszkowska, Jadwiga Mikołajczak, Kajetan Kędziora, Wiesław
Szymański, Andrzej Kaczmarek, Bogumił Pronobis, Lech Sobecki,
Tadeusz Gawrysiak, Henryk Kopeć, Henryk Zajączkowski, Witold
Kowalewski, Mirosława Micek, Stanisław Kawczyński oraz Krzysztof
Paczkowski obecny prezes.
Dnia
7 lutego 2017 r. przypada rocznica Towarzystwa Gimnastycznego
„Sokół”. Sejm uczci 150. rocznicę powstania towarzystwa.
Narodowy Bank Polski z tej okazji wyemitował okolicznościowe monety
– 20 tys sztuk, o nominale 20 złotych, a 10 lutego do obiegu
wpuścił banknot o nominale 500 złotych. Prezentacja monety odbyła
się 1 lutego w Rzeszowie.
Obchody
zapowiadają się niezwykle uroczyście, program obchodów przewiduje
uchwałę okolicznościową Sejmu i Senatu, okolicznościową
wystawę, konferencję naukową na Uniwersytecie Jagielońskim, a
także zlot Polowych Drużyn Sokolich i pielgrzymkę Sokolstwa
Polskiego na jasną Górę. 150 lat „Sokoła” druhowie świętować
będą pod hasłem „Czołem Ojczyźnie Szponem Wrogowi!”
Na
20 kwietnia 2017 r. zaplanowano ceremonie odznaczeń najbardziej
zasłużonych działaczy sokolich. Wręczenia orderów i odznaczeń
dokona Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.
Opracowanie
Bartłomiej Grabowski, źródła:
100
Lat Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Nadgoplański w Kruszwicy,
oprac. H. Łada, D. Witczak, Inowrocław 1993; fot. z książki -
druhowie kruszwiccy;
- A. Bogucki, Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce 1998-2002, Bydgoszcz 2005;
- A. Bogucki, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” na Pomorzu 1893-1939, Bydgoszcz 1997;
- 125 lat Sokolstwa Polskiego 1867-1992, Warszawa-Inowrocław 1992;
- Fot. sokołów z lat 30-tych, archiwum rodzinne p. P. Gościniak, na zdjęciu pierwszy od prawej w garniturze ojciec Leon Gościniak. trzeci z opaską na ramieniu wujek Tadeusz Gościniak.
Bardzo ciekawie napisane. Jestem pod wielkim wrażaniem.
OdpowiedzUsuńSuper artykuł. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń