Parafia piotrkowska w czasie okupacji niemieckiej (1939-1945) pełniła wiele funkcji nie związanych z posługą kościelną. Początkowo urządzono w obiekcie składnicę rzeczy po Żydach z możliwością wykupu dla Niemców, a następnie zamieniono na magazyn rolny, co przyczyniło się do zniszczenia wielu zabytków w świątyni.
Parafia piotrkowska wchodziła w skład diecezji włocławskiej, dekanatu radziejowskiego. W skład niego wchodziły: Piotrków Kujawski, Połajewo, Bytoń, Tomisławice, Witowo i Broniszewo. Liczba parafian wynosiła około 5000 osób.
Odbudowę kościoła parafia zawdzięcza księdzu Wacławowi Liśkiewiczowi. Ksiądz Wacław przetrwał okupacje ukrywając się w Sompolnie. W 1950 r. dzięki ofiarom parafian wyremontowano kościół, uporządkowano tereny wokół kościoła, zakupiono nowe sprzęty do świątyni. W latach 50-tych powstał dom zakonny Zgromadzenia Sióstr Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus. Przebywało w nim 5 sióstr.
Źródła: J. Szyling, Polityka okupanta hitlerowskiego wobec kościoła katolickiego 1939-1945, Poznań 1970, s. 240-242; Wyrok śmierci we Włocławku. Kościelny w roli Judasza „Wiadomości Włocławskie: 1 (1945) Nr 221, s. 3-4; RDW, 1991, s. 454; R-RDW 1957 r., s. 35; J. Kołtuniak, Piotrków Kujawski. Zarys dziejów miasta i parafii, Bydgoszcz 2002, s. 195-196.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz