Czy
wiecie, że na terenie Starego Rynku w Kruszwicy badacze natknęli
się na ślady osadnictwa z około VI w. Co ciekawe, to właśnie na
ten okres pisarze umieszczają legendę o Popielu.
Niewątpliwie
rozwojowi osadnictwa w naszych okolicach sprzyjały odpowiednie
warunki. W jeziorze nie brakowało ryb, ziemia była nadzwyczaj
urodzajna, przez te tereny przebiegały szlaki handlowe, a jednym z
największych bogactw były źródła solankowe.
Nie
był to pierwszy gród. Badacze twierdzą, że już 4 tysiące lat
temu istniała w Kruszwicy osada. Odkryto także wiele pozostałości
po ludzkim bytowaniu już 8 tysięcy lat temu. U schyłku epoki
brązu, z okresów Hallstatt C (700-550) i Hallstatt D (550-400 lat
p.n.e.) osadnictwo na terenie nadgoplańskim przeżywało szczególny
rozkwit.
Ludność
miała swoje osiedla na wyspach jeziora Gopło. Podobne osady odkryto
na obu wyspach – Ostrowie Rzępowskim i Zamkowym - dziś Półwysep
Rzępowski. Chaty położone na Półwyspie były w kształcie
czworoboków o wymiarach 3x3,5 metra, zbudowane z drewna sosnowego,
dębowego, grabowego, olchowego, wiązowego, topolowego. Ulice miały
szerokość 2,5 m. Osady pełniły funkcję obronną. Gród na
Ostrowie Rzępowskim z około 500 lat p.n.e. istniał przeszło 100
lat. Otoczony był wałem drewniano-ziemnym, zbudowanym ze słupów
drewnianych. W czasie najazdu Scytów gród został spalony.
Opracowanie
Bartłomiej Grabowski, źródło Kruszwica Zarys Monograficzny, Toruń
1965; Informator archeologiczny, badania 1977-1980, t.9-16. Fot.
B. Grabowski, Osada
wczesnośredniowieczna Biskupin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz