Kruszwicki
relikwiarz pochodzi tak naprawdę z Włocławka. Dzieło
sztukipowstało w 2. ćwierci XII wieku, przypuszczalnie w
Szwabii, wiązane jest z warsztatem w Zwiefalten. Obiekt w
kształcie prostokątnej, niskiej skrzyneczki na czterech nóżkach,
wykonany z drewna dębowego pokrytego blachą miedzianą dekorowaną
emalią żłobkową (niebieską, jasnoniebieską, białą i zieloną),
grawerowaniem i złoceniem. Wieko relikwiarza zdobi scena
Wniebowstąpienia, dwa boki dłuższe i jeden krótszy zawierają
popiersia dziesięciu Apostołów w arkadach. Prawy bok ma szybkę
szklaną umożliwiającą oglądanie relikwii, które umieszczone
były w szklanej ampułce.
Według
mylnej hipotezy naukowej z XIX wieku miał pochodzić z katedry w
Kruszwicy. Do połowy XIX wieku zabytek znajdował się w skarbcu
katedralnym we Włocławku. Kapituła katedry podarowała relikwiarz
profesorowi Kazimierzowi Stronczyńskiemu, który przekazał go
znanemu kolekcjonerowi Józefowi Rusieckiemi. Do Muzeum Narodowego w
Krakowie zabytek trafił w 1909 roku, jako dar z kolekcji Stanisława
Ursyn Rusieckiego, syna Józefa.
Wymiary:wys.
8,2 cm, dług. 24,9 cm, głęb. 12 cm, Nr identyfikacyjny: MNK
IV-Z-1954/1
Źródło:
http://katalog.muzeum.krakow.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz