Błażek Ludwik August (1892-1971), lekarz urodzony we wsi Rudziny 26 sierpnia 1892 roku, syn Józefa i Katarzyny. Działacz TTZ, przewodniczący koła, przechowywał zakazane przez władze niemieckie podręczniki i książki. W czasie studiów działacz Narodowy, kolporter prasy polskiej – robotniczej. W czasie I wojny światowej sanitariusz w szpitalu w Chełmnie, od 1917 roku służył na froncie zachodnim w Belgii i Francji. Wykonywał operację w warunkach frontowych. Studia ukończył w 1919 roku we Wrocławiu – doktor neurologii. Później żołnierz w służbie WP – brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako lekarz polowy. Po wojnie lekarz w wojskowym Komitecie do Walki z Epidemiami. W 1922 roku pracował u boku prof. Antoniego Jurasza. Od 1927 roku ordynator oddziału chirurgii Szpitala Miejskiego w Inowrocławiu. W czasie II wojny światowej pracował w Szpitalu Wojskowym w Toruniu, później komendant Szpitala w Dobrzelinie, pracował w czasie okupacji w szpitalach w Łowiczu, Ujazdowskim, w Warszawie i Grodnie. W 1945 roku wrócił do Inowrocławia. Kierował oddziałem chirurgicznym. Dyrektor Szpitala w Inowrocławiu przez dwa lata od 1948 roku. Honorowy członek Towarzystwa Chirurgów Polskich, członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, PCK, gdańskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich, inowrocławskiego Związku Lekarzy. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarł 5 listopada w Inowrocławiu, pochowany na cmentarzu św. Józefa przy ulicy Libelta. Jego imię nosi od 1986 roku Szpital Miejski w Inowrocławiu.
Źródła: Z. Woźniewski, Polski almanach medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Dziennik Kujawski: 19.1.1933, 18.12.1937, 19.10.1938; Inowrocławski Słownik Biograficzny, pod red. Edmunda Mikołajczaka, Inowrocław 1994.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz