Obrazy i tabliczki w kościele św. Teresy w Kruszwicy

Przy wejściu, z prawej strony, koło schodów na piętro, gdzie znajdują się organy, wisi obraz św. Judy Tadeusza. Apostoł i męczenników czasie Ostatniej Wieczerzy pytał Chrystusa, dlaczego objawił się tylko uczniom, a nie światu (J 14, 22). Czczony jest jako patron w sprawach szczególnie trudnych i beznadziejnych. Jego święto przypada w kalendarzu liturgicznym wraz ze św. Szymonem Apostołem w dniu 28 października.

Na przeciw obrazu, z lewej strony znajduje się tablica poświęcona pamięci duszpasterzom kruszwickim, którzy cierpieli i zginęli w Dachau.

W rogach kopuły znajdują się cztery malowidła przedstawiające ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana.

Nad ołtarzem znajduje się mozaika przedstawiająca Chrystusa na krzyżu, św. Teresę w czerwonych róża i budynek kościoła parafialnego.

Odwracając wzrok na lewo od ołtarza widzimy piękną chrzcielnicę zdobiną złoconymi elementami – małymi dziećmi.

W świątyni znajdują się obrazy: św. Ojca Pio z Pietrelciny, Serca Jezusowego, św. Jana Pawła II, błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego, św. Zeli i Ludwika Martin (rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus), św. Maksymiliana Marii Kolbe, Matki Boskiej Królowej Rodzin, siostry Faustyny Kowalskiej, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, Jezusa Miłosiernego. Wszystkie obrazy w złotych ramach.

Wokół kościoła znajduje się droga krzyżowa na złotych tablicach. Obiekt sakralny zdobiony jest także przepięknymi witrażami, przedstawiającymi: siostrę Faustynę i Jezusa Miłosiernego, paschał, św. Wojciecha, grodu gnieźnieńskiego, symboli związanych z świętym (łódź i wiosła), w prezbiterii kielich, hostię i winogrona, zboże, chleb łamany i krzyż nawiązujące do sakramentu eucharystii.

Na uwagę zasługuje również ambona wykonana z drewna, zdobiona złotem.

Bogusław z rodu Cielepałów

Bogusław z rodu Cielepałów – cześnik kujawski, kasztelan bydgoski, kasztelan włocławski, kasztelan inowrocławski żyjący w XIII wieku. W Kruszwicy udzielił korzystny wyrok – zgodę na darowiznę brata 29 kwietnia 1258 rok. Losy po 1262 nie znane. Jego następcą na urzędzie inowrocławskim był Przybysłw Wyszelic występujący w 1267 roku. Bogusław pozostawił czterech synów: Nasława z Lipna, Zdzisława, stolnika inowrocławskiego, Mikołaja i Piotra.

Źródła: K. Kołaczyńczyk, Studia nad reliktami wspólnej własności ziemi w najdawniejszej Polsce, Poznań 1950; Pogranicze kujawsko-pomorskie w XII-XIII wieku, Warszawa 1989; Inowrocławski Śłownik Biograficzny, pod red. E. Mikołajczaka, z. 2, Inowrocław 1994.

Dwór w Bodzanowie

Dwór w Bodzanowie (gmina Radziejów) wznosił się na północnym skraju parku, wybudowany na planie prostokąta, fasadą skierowany na północ. W okresie międzywojennym majątek liczył ponad 550 ha, właścicielem dóbr był Teofil Sikorski. W czasie II wojny światowej władze niemieckie usunęły właściciela i odebrano mu własność. Pałac wzniesiono na początku XIX w. Wówczas właścicielem wsi był Ludwik Roch Biesiekierski herbu Pomian, urodzony w Płowcach w 1798 r. Bodzanowo w roku 1489 wymienił dokument jako wieś królewską, którą w 1616 otrzymał w zastaw ł. Mielżyński. W 1827 roku w Bodzanowie było zaledwie 19 domów, wieś liczyła wówczas 210 osób. Za czasów Biesiekierskiego oprócz pałacu, wybudowano również ogród owocowy, park angielski i kilka budynków gospodarczych (murowanych).

Źródła: polskiezabytki.pl pl.wikipedia.org.