Gmina Piotrków (Kujawski) została powołana w czasach Księstwa Warszawskiego, a określał ją dekret Fryderyka Augusta z 23 lutego 1809 r. Wprowadzony ustrój w czasach Księstwa Warszawskiego utrzymały władze Królestwa Polskiego. Również na zajętych w 1914 r. ziemiach polskich władze niemieckie zachowały administrację gminną bez większych zmian. Ustrój z II połowy XIX w. Został także utrzymany w okresie międzywojennym. Organizację władz gminnych zmieniała dopiero ustawa z 29 marca 1950 r. Zlikwidowano dualizm władzy w gminie.
Gmina Piotrków Kujawski to typowa gmina o charakterze rolniczym. Powierzchnia wynosi około 14 tysięcy ha, z czego ponad 80 procent to użytki rolne. Obszar jest słabo zalesiony – 4, 4 procent zadrzewienia. Gminę zamieszkiwało w 1950 r. - 8702 mieszkańców, w samym Piotrkowie 3900 osób. Prawa miejskie przywrócono 1 stycznia 1998 r.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródło: Dz. U. 1950, nr 14, poz. 130; W. Sobaciński, Historia ustroju i prawa Księstwa Warszawskiego, "Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu", R. 70, z. 1, 1964, s. 140; M. Kallas, Organy administracji terytorialnej w Księstwie Warszawskim, Toruń 1975, s. 122-126.; J. Kołtuniak, Piotrków Kujawski, Zarys dziejów miasta i parafii, Bydgoszcz 2002, s. 16-19.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz