W 1934 r. w Służewie powstał Zakład Mariana Grzesia. Funkcjonował do II wojny światowej. W czerwcu 1945 r. został przeniesiony do Aleksandrowa Kujawskiego przy ul. Narutowicza. Traki napędzała maszyna parowa o mocy 35 KM, zbudowana w 1902 r., tartak posiadał własną heblarnię i był wyposażony w piły taśmowe, wiertarki i cyrkularkę. W roku 1947 zatrudniał osiemnastu pracowników. Drewno pochodziło głównie z zamówień Lasów Państwowych. Zakład przynosił spore zyski. Pracownicy byli ubezpieczeni i mieli do dyspozycji umywalnie z prysznicem oraz świetlicę. Na mocy orzeczenia ministra leśnictwa tartak przeszedł na własność państwa 12 września 1950 r. Pamiątką po tartaku aleksandrowskim jest ulica Tartaczna.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródła: Ziemia Kujawska XXV, Inowrocław-Włocławek 2016, artykuł: P. Miernik, Przemysł Aleksandrowa Kujawskiego w latach 1897-1950; APT OW, SOW, sygn. 694, k. nlb; informator branżowy województwa pomorskiego, Vademecum spółdzielcy, kupca, rzemieślnika i przemysłowca, Toruń 1948, s. 270; APT OW, SPA, sygn, 694, bp; Monitor Polski, 12 IX 1950, nr A-111, s. 895; Bydgoski Dziennik Wojewódki, 1950, nr 23 (16 XI); Archiwum Państwowe w Bydgoszczy, Urząd Wojewódzki Pomorski (1920-1939), sygn. 10296, bp; Postęp, 1915, nr 82 (1 IV), Fot. tartak parowy w Bydgoszczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz