Błochowiak Tadeusz Adam (1910-1980)

Błochowiak Tadeusz Adam (1910-1980), malarz, pedagog, urodzony 23 lipca 1910 roku w Inowrocławiu. Autor licznych, kolorystycznych kompozycji o tematyce krajobrazowej oraz martwej natury. Postimpresionista, stale poszukujący nowych rozwiązań, doskonalącym swoje środki wyrazu. Jego prace znajdują się w Urzędzie Wojewódzkim w Bydgoszczy, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, Ministerstwie Kultury i Sztuki. Zmarł w Inowrocławiu 5 marca 1980 roku, pochowany na cmentarzu przy ul. Marulewskiej.

Źródła: Dzieje Inowrocławia, t. 2, s. 388-389, 399-400; USC Inowrocław, Ks. ur. 1910 nr 474, Ks. ślubów 1961 nr 196, Ks. zg. 1980 nr 167; Inowrocławski Słownik Biograficzny, pod red. E. Mikołajczaka, z. 2, Inowrocław 1994.

Kościół Ewangelicki w Chełmcach 1914 rok

 

Kościół Ewangelicki w Chełmcach 1914 rok. Obiekt już nie istnieje. Przez wiele lat współistniał obok kościoła katolickiego we wsi Chełmce (gmina Kruszwica). Przy kościele znajdował się również cmentarz, który nie przetrwał do dzisiejszych czasów. Fot. ze starej pocztówki, zbiory własne.

Błażek Ludwik August (1892-1971)

Błażek Ludwik August (1892-1971), lekarz urodzony we wsi Rudziny 26 sierpnia 1892 roku, syn Józefa i Katarzyny. Działacz TTZ, przewodniczący koła, przechowywał zakazane przez władze niemieckie podręczniki i książki. W czasie studiów działacz Narodowy, kolporter prasy polskiej – robotniczej. W czasie I wojny światowej sanitariusz w szpitalu w Chełmnie, od 1917 roku służył na froncie zachodnim w Belgii i Francji. Wykonywał operację w warunkach frontowych. Studia ukończył w 1919 roku we Wrocławiu – doktor neurologii. Później żołnierz w służbie WP – brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako lekarz polowy. Po wojnie lekarz w wojskowym Komitecie do Walki z Epidemiami. W 1922 roku pracował u boku prof. Antoniego Jurasza. Od 1927 roku ordynator oddziału chirurgii Szpitala Miejskiego w Inowrocławiu. W czasie II wojny światowej pracował w Szpitalu Wojskowym w Toruniu, później komendant Szpitala w Dobrzelinie, pracował w czasie okupacji w szpitalach w Łowiczu, Ujazdowskim, w Warszawie i Grodnie. W 1945 roku wrócił do Inowrocławia. Kierował oddziałem chirurgicznym. Dyrektor Szpitala w Inowrocławiu przez dwa lata od 1948 roku. Honorowy członek Towarzystwa Chirurgów Polskich, członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, PCK, gdańskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich, inowrocławskiego Związku Lekarzy. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarł 5 listopada w Inowrocławiu, pochowany na cmentarzu św. Józefa przy ulicy Libelta. Jego imię nosi od 1986 roku Szpital Miejski w Inowrocławiu.

Źródła: Z. Woźniewski, Polski almanach medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Dziennik Kujawski: 19.1.1933, 18.12.1937, 19.10.1938; Inowrocławski Słownik Biograficzny, pod red. Edmunda Mikołajczaka, Inowrocław 1994.