Stanisław
Borowiak urodził się 30 października 1898 roku w
Rzadkwinie koło Strzelna, jako syn Wojciecha i Konstancji. Do
szkoły uczęszczał w Strzelnie. Służył w Armii Hallera we
Francji i w Polsce. W 1922 roku pracował jako urzędnik miejski w
Kruszwicy, a od 1925 roku jako burmistrz. Piastował funkcję:
Przewodniczącego Towarzystwa Upiększania Miasta, Prezesa Związku
Obrony Kresów Zachodnich, Zastępcy Prezesa Bractwa Kurkowego,
Zastępcy Prezesa Związku Hallerczyków, a także Prezesa
honorowego OSP.
W
listopadzie 1925 roku został wybrany na burmistrza. Choć
urodzony w Rzadkwinie koło Strzelna, Stanisław Borowiak szybko
zyskał sympatię kruszwiczan pracując w naszym mieście od 1923
roku jako kasjer miejski. Wcześniej otrzymałpowołanie do
wojska niemieckiego, następnie dostał się do niewoli
amerykańskiej. Podjął się ochotniczej służby w Armii Hallera we
Francji i w Polsce, a później pracował w Komisji Gospodarczej 59
Pułku jako podoficer rachunkowy. Wybrany drogą konkursu na
stanowisko burmistrza przez Radę Miejską został zaprzysiężony na
12-letnią kadencję.
W
1926 roku został przyjęty w poczet członków Stowarzyszenia
Burmistrzów Województwa Poznańskiego, a następnie jako delegat na
Walne Zgromadzenie. W tak długiej kadencji burmistrzowi Borowiakowi
udało się wybudować Dom Starców, założyć Stację Opieki nad
Matką i Dzieckiem, rozwiązać trudne zadania komunalne, budować
ulicę, przeprowadzać remonty, rozbudować zakłady przemysłowe,
zadbać o rozwój handlu i usług, zarządził budowę Wieży
Ciśnień. Swoją ciężką pracą doprowadził także do budowy
domów dla rodzin robotniczych oraz barak dla bezrobotnych, których
spotkała eksmisja. Bez wątpienia jego najważniejszym osiągnięciem
była budowa wodociągów w Kruszwicy.
Oprócz
pracy zawodowej Stanisław Borowiak pełnił liczne funkcję
społeczne. Za swoje liczne zasługi zawodowe i osiągnięcia
społeczne został nagrodzony Brązowym Krzyżem Zasługi.
Odznaczenie odebrał od Prezesa Rady Ministrów Sławoja
Składkowskiego. Mimo, że 31 grudnia 1937 mijała jego kadencja
została ona ostatecznie przedłużona na kolejne 5 lat. Sprawowanie
władzy przerwała wojna, a sam zasłużony dla Kruszwicy burmistrz
przeniósł się do Opola Lubelskiego, z którego powrócił dopiero
po wojnie. Zamieszkał w rodzinnym pałacu we Wróblach gdzie zmarł
w 1962 roku.
Źródła:
- http://slideplayer.pl/slide/2920305/ pokaz autorstwa M. Borowiak.
- Biuletyn Informacyjny Urzędu Miasta Kruszwica z 2009 r. w sprawie opieki nad mogiłami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz