Inicjatorem powstania straży pożarowej w Aleksandrowie Kujawskim należała do Edwarda Trojanowskiego — właściciela majątku Białe Błota oraz Jana Hermanowskiego — właściciela młyna zbożowego.
W 1904 roku wybrano pierwszy zarząd aleksandryjskiej straży pożarnej weszli: Edward Mycielski-Trojanowski — prezes, Jan Szamowski — naczelnik, jego zastępca — Edward Nelm Kazimierz Średnicki — adiutant i Andrzej Raciborski — skarbnik. Posiedzenia straży odbywały się w domu prywatnym J. Hermanowskiego.
Zaczęto zbiórkę sprzętu. Na początku straż posiadała sikawkę ręczną do zaprzęgu konnego, trzy beczki 100 litrowe, dwie drabinki ciężkie i dwie lekkie. Strażacy posiadali hełmy, pasy i toporki. Alarm sygnalizowano trąbką i dzwonkami w domach strażaków. W 1905 roku strażacy brali udział w poważnej akcji gaszenia pożaru we wsi Ostrowąs.
Do 1914 roku straż rozwijała się, werbowała nowych ochotników. Do straży przybył nowy członek ksiądz Franciszek Szczygłowski. Powstała kapela strażacka. Aleksandrowska straż zachowywała własną strukturę organizacyjną i niezależność finansową.
Prężny rozwój straży skończyła się wraz z wybuchem wielkiej wojny. Prezes Edward trafił do aresztu w Toruniu, kiedy próbował zdobyć pieniądze na rzecz straży. Strażacy w tym czasie oddali się działalności konspiracyjnej w Polskiej Organizacji Wojskowej oraz utrzymaniu porządku w mieście.
Źródła: Aleksandrów Kujawski, Zarys dziejów, red. A. Cieśli, Aleksandrów Kujawski 2009; Miasto hrabiego Edwarda, Ciekawostki historyczne o Aleksandrowie Kujawskim, Kruszwica 2025.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz