Na początku XV wieku król Jagiełło oddał miasto Gniewkowo wraz z folwarkiem, lasami i młynami, jako dożywotnią własność Mikołajowi Szarlebskiemu ze Ściborza – kasztelanowi włocławskiemu i inowrocławskiemu, za sumę tysiąc czerwonych złotych. Król zbierał fundusze na wojnę. Później Gniewkowo przeszło w ręce Jana z Kościelca, podkomorzego dobrzyńskiego i inowrocławskiego herbu Ogończyk. Przez ponad pół wieku miasto było w posiadaniu rodziny Kościeleckich.
Gniewkowo, obok Inowrocławia i Służewa, było miejscem odbywania się sejmików Kujaw inowrocławskich.
Wcześniej Kazimierz Jagiellończyk potwierdził dla miasta przywileje z powodu zniszczeń miasta przez napady krzyżackie oraz przeniósł też mieszkańców z prawa polskiego na niemieckie, magdeburskie, co jest dowodem na to, że miasto musiało być bardzo zniszczone, a jego mieszkańcy ubodzy.
Parafia w Gniewkowie istnieje przynajmniej od początku XIV wieku. W roku 1303-1304 występuje pierwszy proboszcz Gniewkowski Zygfryd. W latach 1306-1311 drugi – Piotr. Wcześniej wzmiankowana jest tu kaplica, którą to książę mazowiecki Leszek nadał kościołowi NMP i kanonikom włocławskim. Parafia gniewkowska podlegała biskupowi w Kruszwicy, a następnie we Wrocławiu.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródło: M. Radecki, Gniewkowo 1268-1990, Wrocław 1993.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz