Artysta malarz, urodzony 8 grudnia 1818 w Chociszewie, syn Kazimierza i Magdaleny zd. Ziółkowskiej. Studiował malarstwo u prof. Dahlinga w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. W Poznaiu uczył rysunku w wyższych szkołach żeńskich. Brał czynny udział w powstaniu w 1848 r. Po 1883 r. zamieszkał w Inowrocławiu. W latach 1886-1895 kierował Czytelnią Polską im. Leona Czaplickiego, a od 1892, wraz z synem i dr. Teodorem Rakowskim, wchodził w skład jej zarządu. W Inowrocławiu zajmował się również malarstwem. Zmarł 10 lutego 1902 r. w Inowrocławiu, pochowany na cmentarzu Zwiastowania NMP (grób się nie zachował do czasów współczesnych).
Z okresu berlińskiego znana jest kopia obrazu Goverta Flincka „Wypędzenie Hagar” Dutkiewicza. W Rzymie autor stworzył: „Autoportret”, „Pustelnik”, „Stary Rycerz’, „Pifferaro”, „Włoszka” oraz „Wacław z Marii Malczewskiego”.
W
okresie inowrocławskim malował portrety: żony, zmarłego syna, dra Klemensa
Koehlera, dra Teodora Rakowskiego z żoną, Adama Mickiewicza (widział wieszcza w
Paryżu) oraz licznych reprezentantów znanych rodzin ziemiańskich (Dąmbskich,
Mlickich, Trzcińskich, Grabskich).
Źródła; M. Dereżyński, Jan Dutkiewicz – malarz kujawski, „Piast” z 27 VI
1937; Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających; Dziennik
Kujawski z 21 XII 1893, 23 XII 1893, 28 II 1894, 10 II 1895, 12 II 1902, 21 III
1902; Piast z 28 VIII 1939; Piast (Robotnik Kujawski) z 30 IX 1945; USC
Inowrocław, Ks. zg. 1902 nr 74; Inowrocławski Słownik Biograficzny, pod red. E.
Mikołajczaka, zeszyt 2, Inowrocław 1994.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz