Leon Skowroński

Urodził się 29 maja 1903 r. w Krzywosądzie, koło Ostrowa Wielkopolskiego. 

Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Rogoźnie Wielkopolskim przybył do Gniewkowa i od 1 września 1925 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel. Pracował w szkolę przez 50 lat aż do emerytury. 

Jako oficer rezerwy, w sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do 59 pp w Inowrocławiu. W jego składzie, jako dowódca 2 kompanii walczył między innymi w bitwie nad Bzurą i w dniu 18 września 1939 r. dostał się do niewoli. Przebywał w obozie jenieckim w Eichastadt, a następnie do końca wojny w Murnau.

W marcu 1946 r. powrócił do Gniewkowa i przystąpił do pracy nauczycielskiej w Szkole Podstawowej nr 1 oraz w Szkole Zawodowej. Był cennym pedagogiem, nauczycielem matematyki, uczył również śpiewu, rysunku i prac ręcznych.

Poza praca zawodową aktywnie uczestniczył w pracach społecznych. Prowadził chór szkolny, który  zdobył czołowe miejsca w przeglądach rejonowych i wojewódzkich. Był działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Inwalidów Wojennych oraz Polskiego Związku Pszczelarskiego. Zmarł 15 września 1985 r.

Został odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939 r.”, Odznaka zasłużony Nauczyciel PRL oraz Medalem Pamiątkowym 700-lecia Gniewkowa.

Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródło: M. Radecki, Gniewkowo 1268-1990, Wrocław 1993.