Budynek przy Rynku z około połowy XIX wieku - piwnice 1895-1896 rok naziemnie. Styl eklektyzm. Obiekt powstał w dwóch fazach budowlanych. Na starsze pochodzenie lewej części budynku (od ul. Poznańskiej) wskazują zachowane piwnice z wnękami i drewnianym stropem. Pochodzić mogą z przed połowy XIX wieku.
W roku 1856 powstał projekt założenia apteki, która rozpoczęła swoją działalność w 1896 roku. Należy sądzić, że z tego właśnie czasu pochodzi obecny budynek.
Właścicielem w latach 1896-1898 był aptekarz Witulski, 1905-1923 aptekarz Roman Marcinkowski, 1929 Maria Marcinkowska, obiekt w posiadaniu rodziny w XX wieku.
W roku 1910 istniał tu: dom mieszkalny ze skrzydłem bocznym lewym, ubikacja, podwórze i ogród, stajnia, kuchnia z pralnią.
W 1814 roku zostało wydane zezwolenie na przerobienie okien na drzwi w aptece (parter). Rysunek elewacji i rzutu poziomego wykonał K. Pelz. W 1925 roku wydano zezwolenie na wybudowanie okna wystawowego. Rysunek i plan sytuacyjny również Pelz. W 1977 roku odbył się remont pomieszczeń mieszkalnych w budynku apteki. W tym czasie założono centralne ogrzewanie.
Obiekt usytuowany przy zachodniej pierzei drogi Rynku. Zwrócony ku wschodowi. Założony na planie litery L. Murowany, tynkowany, podpiwniczony. Dwukondygnacyjny, dziesięcioosiowy od frontu. Dach dwuspadowy, kryty papą. Budynek składa się z dwóch członków zróżnicowanych nieco w opracowaniu fasady. Po stronie południowej od ul. Poznańskiej, starsze piwnice, murowane z wnękami i drewnianym stropem. Po stronie północnej piwnice sklepione odcinkowo na dźwigarach. Budynek przykryty jednym dachem. Wewnątrz dwie klatki schodowe, a także możliwości komunikacyjne między jedną a drugą częścią domu.
Po stronie lewej (południowej) elewacja wyróżnia się bogatszym wystrojem. Naroża piętra boniowane. Otwory prostokątne w tynkowanych opaskach, zwieńczone prostymi gzymsami nadokiennymi. Na osi niski szczycik ze sterczyną. Po stronie prawej (od północy) fasada skromniejsza. Analogicznie, jak w części opisanej poprzednio, opracowane I-piętro. zachowana częściowo stolarka drzwiowa z okuciami i okienna. Wewnątrz dwie klatki schodowe z toczonymi tralkami i stolarka drzwiowa. Więźba dachowa drewniana, częściowo wymieniona. Ogrzewanie częściowo piecowe. Oświetlenie elektryczne.
Oprac. B. Grabowski, źródła: Państwowe Biuro Notarialne, Inowrocław, Księgi Wieczyste miasta Kruszwicy, T. II, sygn. 27, Woj. Biuro Geodezji i Terenów Rolnych, Oddział Inowrocław, Akta katastr. miasta Kruszwicy od 1910 roku, WAPOT Inowrocław, Akta miasta Kruszwicy, sygn. 179, Grundig einer Apotheke; Studium urbanistyczno-konserwacyjne, PKZ Toruń, 1977 rok, Fot. T. I, neg. 6659/23, T. II., neg. 6603/7, fot. kolor - współczesna autor, stan z 29.06.2024 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz