Budynek główny koniec XIX wieku, oficyna początek XX wieku. Budynek główny o zewnętrznych cechach eklektycznych, budowany zapewne w końcu XIX wieku przez Cukrownię w Kruszwicy. W posiadaniu rodziny Berndt od 1909 roku, zakupiony od poprzedniego właściciela Stefana Żaka. W oficynie budowlanej w początkach XX wieku znajdowała się pierwotnie sala restauracyjna.
Budynek usytuowany nieco w głębi pierzei, poprzedzony brukowanym podjazdem. Od zachodu pozostałości niewielkiego parku.
Budynek murowany, tynkowany, kryty wielopołaciowym dachem od frontu z dachówką, od tyłu papa. W połaciach dachu lukarny. Założony na planie litery T, dwu- i półkondygnacyjny. Od zachodu późniejsza, parterowa, przeszklona weranda, w której resztki kolorowych szyb. Od tyłu dostawiono skrzydło dwukondygnacyjne, o wnętrzu halowym, a odkrytą wieźbą dachową.
Elewacja frontowa 6-osiowa, z bramą wjazdową na osi. Od zachodu zwieńczenie trójkątnym szczytem, poniżej którego płytki wykusz z balkonem. W parterze otwory zamknięte półkoliste, na piętrze prostokątne. Zachowane elementy zewn. dekoracji drewnianej, oraz stolarka drzwiowa i okienna.
Układ wnętrza 3-trktowy z sienią na przestrzał, w której drewniana klatka schodowa z toczonymi tralkami. Stropy drewniane, masywne. Piwnice sklepione odcinkowo na dźwigarach. Na I-piętrze znajdował się piec z ozdobnymi kaflami. Instalacja elektryczna, ogrzewanie pierwotnie piecowe.
Budynek główny mieszkania i sklep na parterze. W oficynie garaże, kiedyś baza transportowa.
Oprac. B. Grabowski, źródła: Studium urbanistyczno-konserwatorskie, PKZ Toruń, 1977 rok, Fot. 2 i 3 T. II, neg. 6605/1/77, fot. 1 autor współcześnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz