W dniu 16 kwietnia 1504 r. król Aleksander Jagiellończyk nadał miastu przywilej organizowania w każdy poniedziałek targu oraz trzech jarmarków rocznie.
Na skutek pożarów, przywilejem z dnia 24 marca 1507 r. Gniewkowo zostaje na 8 lat zwolnione od wszystkich podatków na rzecz państwa.
Z tego samego powodu Zygmunt Stary zwalnia mieszczan od podatku na lat siedem oraz przywilejem z dnia 7 lipca 1563 r. ponownie na lat osiem.
Zygmunt II August wydal przywilej z 8 lutego 1569 r. na mocy którego mieszczanie uzyskali prawo zamiany pastwisk na grunta orne oraz budowy spichlerzów nad Wisłą.
Największą klęską dla miasta w XVI w. był pożar w 1582 r., w którym spłonęło 54 domostw i 5 browarów.
Wyremontowano kościół parafialny i odnowiono przytułek dla ubogich zwany szpitalem oraz szkołę parafialną. Pierwszy zapis o szkole pochodzi z 1578 r., w protokole wizytacyjnym parafii gniewkowskiej – wzmianka, że przy kościele istniała szkoła parafialna, a jej rektorem był miejscowy proboszcz. Następne wzmianki pochodzą również z wizytacji, z lat 1582 i 1592.
Gniewkowo w tym okresie było ośrodkiem starostwa niegrodowego – pozbawionego praw sądowych. Siedzibą starosty był położony w pobliżu dwór. Do starostwa gniewkowskiego w tym okresie należały: miasto Gniewkowo, folwark Gniewkowo, folwark Niemojewko oraz osada młyńska Jarki.
Obszar starostwa gniewkowskiego pokryty był lasami, w których drzewo zaopatrywali się mieszkańcy miasta i okolicznych wsi.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródło: M. Radecki, Gniewkowo 1268-1990, Wrocław 1993.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz