W powstaniu wielkopolskim brali udział mieszkańcy gminy Janikowo. Wśród nich byli; Władysław Mąka, Kazimierz Wiśniewski z Kołodziejewa i Andrzej Sokół z Dębiny oraz Franciszek Budnik, który poległ w czasie wojny polsko-bolszewickiej pod Tarkowem 3 czerwca 1919 r.
W 1922 r. zakończono budowę szkoły w Janikowie. Placówka była otwarta 24 maja. Początkowo istniała w Janikowie jednoklasowa szkoła wyznaniowa, majątek szkoły ewangelickiej został przejęty przez władze polskie. W 1922 r. nauczycielem w Janikowie był Jan Wojciechowski, który kierował również tą placówką. Uczył w tym okresie również Czesław Stojaczyk. Do szkoły uczęszczało 196 dzieci, które uczyły się w czterech klasach. Pracę nauczyciela podjęła również pani Strancówna. W 1923 r. uczyło trzech nauczycieli. Trzy lata później zwiększono liczbę oddziałów w szkole janikowskiej do sześciu. W 1932 r. do szkoły w Janikowie chodziły także dzieci z Kołudy Wielkiej i Kołudy Małej.
Rozkwit przemysłu janikowskiego zawdzięczają mieszkańcy Cukrowni. W latach 1920-1929 Cukrownia w Janikowie rozbudowała się znacznie. Posiadała stolarnie, pakownię, parowozownię, suszarnię, magazyn techniczny, wagę wazową i parowozową, kotłownię z siłownią, uruchomiono produkcję cukru w kostkach. Powstały domy dla robotników, dom gospodarczy i administracyjny. W późniejszym okresie, w latach 1937-1939 kontynuowano rozbudowę infrastruktury Cukrowni w Janikowie. Zastosowano wówczas szereg nowych technologii. Cukrownia wzbogaciła się o parowozownię i turbinownię.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródła: E. Krause, Monografia historyczna Gminy i Miasta Janikowo – od pradziejów ludzkości do końca XX wieku, Janikowo 2002; Zarys monograficzny Kruszwicy, pod red. J. Grześkowiaka, Toruń 1965.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz