Zofia Molenda (1929-2016)

Zofia Molenda (ps. Sonia, Ewa) ur. 10.08.1929 w Redecz Krukowy, powiat radziejowski, córka Stanisława i Bronisławy z domu Kamionka, łączniczka w powstaniu warszawskim w 1944 r. Jako strzelec brała udział w powstaniu warszawskim (w konspiracji 1939-1944) w Armii Krajowej, batalionie "Miotła" oddział "Radosław". Przeszła szlak bojowy z Woli przez Stare Miasto, kanałami do Śródmieście Północ i Śródmieście Południe. Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Zmarła 9 stycznia 2016 r.

W czasie 63 dni walk w Warszawie zabitych zostało ponad 60 proc. żołnierzy batalionu. Za wybitne męstwo w powstaniu 33 zostało odznaczonych najwyższym bojowym odznaczeniem – krzyżem Virtuti Militari. Dziś powstańców z Miotły upamiętnia kamień na rogu ulic Stawki i Dzikiej.

Po kapitulacji powstania część żołnierzy Miotły ukryła się przed Niemcami i nie poszła do niewoli. Prowadzono dalej działalność konspiracyjną w podwarszawskich miejscowościach. Miotlarze wsławili się między innymi rozminowaniem 14 stycznia 1945 roku wiaduktu z Ursusa do Gołąbek i hal fabrycznych Państwowych Zakładów Inżynierii "Ursus", co uratowało te obiekty przed całkowitym zniszczeniem. Żołnierze dostali się na teren fabryki i przecięli przewody między gniazdami ładunków wybuchowych oraz kable do ich odpalania. Inna grupa batalionu, pod dowództwem kapitana Tadeusza Janickiego "Czarnego", stanowiła w tym czasie jeden z oddziałów ochrony Komendy Głównej Armii Krajowej w Częstochowie.

Po wojnie miotlarze byli prześladowani przez komunistyczne władze. Dziś tradycje bojowe ich batalionu dziedziczy jeden z oddziałów elitarnej Jednostki Wojskowej Komandosów z Lublińca. Przejęli je w lutym 2014 roku za zgodą Środowiska Byłych Żołnierzy Batalionu "Miotła". Dwie inne grupy tej jednostki kontynuują już tradycje baonów Zośka i Parasol. 

Oprac. Bartłomiej Grabowski, źródło: Muzeum Powstania Warszawskiego; fot. IPN - Batalion Miotła po przejściu kanałami do Śródmieścia.