Historia
lotnictwa pełna jest bohaterów. Niestety z czasem niektóre
historię zacierają się w pamięci, dlatego warto pisać o
żołnierzach z minionego stulecia, aby przypomnieć tych, którzy
walczyli za Polskę.
Postanowiłem
odświeżyć wspomnienia o pewnym lotniku, który pochodził z
Chełmc. Z pozoru prosty człowiek, próbujący swą praca zarobić
na chleb, ale w pewnym momencie został legendą i to jeszcze za
życia.
Kazimierz
Burzyński urodził się w 1897, w miejscowości Chełmce.
Chodził do szkoły powszechnej w Galicji, szkołę średnią
ukończył w Chyrowie. Od 1917 roku służył w niemieckim lotnictwie
wojskowym. Ukończył szkołę pilotów w Toruniu, następnie służył
w lotnictwie polskim, walczył na froncie ukraińskim i bolszewikami.
Od 1923 roku pracował jako pilot komunikacyjny. Latał dla Polskiej
Linii Lotniczej Aerolloyd SA (Aerolot od 1925 roku), a od 1928 roku w
Polskich Liniach Lotniczych LOT. W roku 1936 jako pierwszy Polak
osiągnął 1 milion przelecianych kilometrów. Przed 1939
rokiem był szefem personelu latającego PLL „Lot”. Do
wybuchu II wojny światowej wylatał łącznie około 1,4 mln
kilometrów. We wrześniu 1939 roku uczestniczył w ewakuacji
polskiego lotnictwa cywilnego. Dostał się do Wielkiej Brytanii,
gdzie służył jako pilot transportowy. Od 1941 latał przez
Atlantyk z Kanady do Anglii, w Royal Air Force. W czasie wojny
przekroczył 2 miliony przelatanych kilometrów. Zginął
25 kwietnia 1944 w katastrofie lotniczej w Kanadzie. Pilotowany przez
niego samolot B-24 Liberator rozbił się na terenie miasta Montreal
niszcząc 6 domów mieszkalnych. Zginęli wszyscy członkowie załogi
oraz 10 mieszkańców. Jego grób znajduje się w Montrealu w
Kanadzie. Grób Lot 3410 Sect. M. Grave 22.22.
12
lutego 1919 roku na lotnisku Ławica w Poznaniu zorganizowana
została 1 Wielkopolska Eskadra Polna.
Eskadra posiadała sześć załóg i 7 samolotów poniemieckich.
Pierwszym dowódcą został ppor. pil. Wiktor Pniewski. 14 marca
pododdział skierowany został na front wschodni pod Przemyśl i
operacyjnie podporządkowany dowódcy Grupy Wielkopolskiej, płk.
Danielowi Korzanewskiemu. W czerwcu zluzowana została przez 3
Eskadrę Wielkopolską wróciła do Poznania. 20 września tego roku
stacjonowała w Kisielewiczach, wchodząc w skład I Grupy Lotniczej.
Rozkazem z 13 kwietnia 1920 roku przemianowana została na 12
Eskadrę Wywiadowczą. Wzięła udział w walkach na
froncie bolszewickim. 13 sierpnia znajdowała się na lotnisku
mokotowskim w Warszawie. W tym czasie uzbrojona była w 6
poniemieckich samolotów rozpoznawczych różnych typów. Na mocy
rozkazu z 18 stycznia 1921 roku eskadra stacjonowała w Wilanowie. W
maju tego roku jednostka weszła w skład I Dywizjonu Wywiadowczego 1
Pułku Lotniczego w Warszawie. Wiosną 1925 jednostka przemianowana
została na 12 Eskadrę Lotniczą. Cztery
lata później pododdział po raz kolejny przemianowany został na 12
Eskadrę Liniową. W marcu 1939 eskadra została
rozformowana, a jej personel wcielony został do 215 Dywizjonu
Bombowego.
Pilot Kazimierz BURZYŃSKI "zalicza" ćwierć miliona kilometrów w powietrzu
Warszawa,
5 grudnia 1926 r.
Pilot
polskiej linii lotniczej „AEROLOT” Kazimierz Burzyński w
dniu 2 grudnia 1926 r. lecąc z Krakowa do Warszawy na samolocie PLLA
przekroczył dystans ćwierć miliona kilometrów w powietrzu
prowadząc samoloty pasażerskie. 250.000 km przebytych w powietrzu
przez pilota BURZYŃSKIEGO wysuwa go na pierwsze miejsce wśród
polskich lotników żeglugi powietrznej i stawia w rzędzie
najbardziej wytrawnych lotników całego świata. Olbrzymią tę
drogę, równą przeszło pięciokrotnemu okrążeniu kuli ziemskiej
przybył pilot BURZYŃSKI bez jakichkolwiek wypadków, nie naraziwszy
żadnego ze swych pasażerów na jakikolwiek szwank. Pierwszy milion
kilometrów w powietrzu pilot BURZYŃSKI „zaliczył” w 1936 roku.
Zginął w katastrofie lotniczej w kwietniu 1944 r. na przedmieściach
Montrealu.
Liberator
EW 148 Crash Site
Corner
of Shannon and Ottawa Streets
On
April, 25th, 1944, an RAF Liberator bomber crashed into six tenement
houses on the block bordered by Ottawa, Shannon, Smith (now
Wellington) and Colborne (now Peel) Streets after leaving the Dorval
supply base. All members of the crew and ten residents were killed on
impact. Pilot Kazimierz Burzynski, co-pilot Andrzej Kuzniacki and the
navigator Adolf Jan Newicki are buried in the Côte-des-Neiges
cemetery. With debris from the destroyed houses everywhere, the
aftermath on Shannon Street resembled a bombed village (Maître
d’oeuvre de l’histoire, 2006 pp. 120 - 121) and today it is still
the most significant plane accident to have occurred in the region of
Montreal. The plane was rumoured to be carrying 600 pounds of
freight, none of it mail or passengers and there have been legends
about a secret cargo and rumours of foul play ever since. A report by
14 year old Jim Kelly that he found a gold coin amongst the wreckage
led to the idea that the bomber was transporting treasure, others
postulated that the plane was sabotaged because high level civil
servants, perhaps even MacKenzie King, were expected to be on board.
The Ministry of Defence attributed the crash to a structural failure
and none of the rumours were ever confirmed but the fact that the
file was removed from the Central Registry on June 1st, 1944, only 43
days after the crash, and that no documents can be found today, keeps
the rumours alive (St- Cyr, 2010).
Major
Burzyński zasłużył się dla rozwoju polskiego lotnictwa. Jest
przykładem tego ile można osiągnąć ciężką pracą. Stał się
wzorem do naśladowania dla całych pokoleń lotników. Podczas
służby wykazywał się niezwykłą sprawnością fizyczną i
umysłową. W tamtych czasach maszyny lotnicze były prototypami,
piloci którzy je testowali musieli wykazać się wielką odwagą.
Popularność Kazimierza Burzyńskiego w okresie międzywojennym była
duża, ponieważ o jego dokonaniach pisała prasa regionalna.
Niestety znajomość sylwetki lotnika i jego sukcesów trwała bardzo
krótko. Dziś prawie nikt nie wie, że ten człowiek wpisał się do
historii za swego życia i że należy mu się szczególne miejsce
wśród Polaków, którzy czegoś dokonali.
Odznaczenia:
Krzyż
Srebrny Orderu Virtutii Militari, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia
Polski, Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Srebrny Krzyż Zasługi,
Medal Pamiątkowy za wojnę 1918-1921, Złoty Krzyż Zasługi z
Mieczami.
Jednostki:
12
Eskadra Wywiadowcza, ATFFERO
Lata
Służby:
1917-1923
i ok. 1940-1944
Opracowanie: Bartłomiej Grabowski, żródła:
Kazimierz
Burzyński odznaczony orderem Polonja Restituta „Dziennik
Kujawski”, 15.II.1935, nr38
G.
Roczek, Kazimierz Burzyński – sternik doskonały „Nowiny
Inowrocławskie”, 13.X.1988, nr 40.
T.J.
i Anna Krzystek, Polskie Siły Powietrzne...
http://niebieskaeskadra.pl
Liberator
EW 148 Crash Site
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz