Marketing w 1893 r, a przemysł cukrowniczy na Kujawach

Już w 1893 r Dziennik Kujawski pisał o cukrowniach na terenie Kujaw. Reklama medialna odnosiła w tamtych czasach ogromny sukces. Wraz z wzrostem przemysłu wzrastał także apetyt na gromadzenie informacji. Budowie cukrowni w Kruszwicy towarzyszył wzrost populacji ludności. Ludzie przybywali do miasta za chlebem. Po wybudowaniu cukrowni, przez okres zaledwie pięciu lat (do 1885 r) populacja w mieście wzrosła o ponad 50%.

Dziennik Kujawski wydawany był w Inowrocławiu przez księgarnie i drukarnie "Dziennik Kujawski". Redaktorem odpowiedzialnym za pismo był Józef Chociszewski. Dziennik wychodził codziennie oprócz dni świątecznych oraz poniedziałku. Koszt gazetki z tego okresu wynosił 1 mrk. Można także było zamówić DK do domu, ale wówczas koszt gazetki wzrastał do 1 mrk. i 40 fen.

Mimo, że w cukrowni produkowano cukier o słabej jakości (tzw. żółty cukier), infrastruktura kruszwickiej fabryki cukru miała się dobrze. Robotnicy byli szczęśliwi z dobrze płatnej pracy, co miało duży wpływ na osiedlenie się w tym regionie kolejnych rodzin.

Niewątpliwie reklama w regionalnej prasie przyczyniła się do rozwoju fabryki. Dobra promocja doprowadziła do zwiększenia się zysków. Dobrą passę firmy na krótko przerwał pożar w 1906 r., lecz szybko odbudowano fabrykę i ponownie ją uruchomiono.

Interes kwitł również w innych branżach, które współpracowały z cukrowniami. Przykładem są sklepy żelazne, zakłady budowlane, warsztaty kowalskie, huty zajmujące się wyrobem kotłów, turbinami parowymi i innymi wynalazkami, które doprowadziły do rozkwitu i "ewolucji przemysłowej cukrowni".

W 1920 roku produkowano już oczyszczony cukier w Kruszwicy (biały cukier), a to za sprawą rewolucyjnego urządzenia służącego do rafinacji.

*Opracowanie Bartłomiej Grabowski - źródło Inowrocławska Biblioteka Cyfrowa.